Wielkie Antyfony „O”

 

Antyfony „O”, tzw. „Wielkie Antyfony”, oparte na słowach Pisma Świętego, śpiewane przy Nieszporach w dniach poprzedzających Boże Narodzenie – od 17 grudnia – są płomiennym wołaniem o przyjście Zbawiciela, a zarazem określają Jego przymioty. Są one bodaj najsilniejszym wyrazem tęsknoty adwentowej za Zbawicielem. Można posłużyć się nimi podczas Nowenny przed Bożym Narodzeniem i w osobistych modlitwach.
Pierwsze litery tych antyfon, czytane od ostatniej do pierwszej (pomijając „O”), tworzą zawołanie: „ero cras” – jutro przybędę.


 

17 grudnia – I AntyfonaO Sapientia

 

O Sapiéntia, * quæ ex ore Altíssimi prodiísti, attíngens a fine úsque ad finem, fórtiter suavitérque dispónens ómnia: veni ad docéndum nos víam prudéntiæ.

O Mądrości, któraś wyszła z ust Najwyższego, sięgając od końca aż do końca, urządzając wszystko mocno a łagodnie, przyjdź i naucz nas drogi roztropności.


 

18 grudnia II AntyfonaO Adonai

O Adonái, * et Dux domus Israël, qui Móysi in igne flammæ rubi apparuísti, et ei in Sina legem dedísti: veni ad rediméndum nos in brácchio exténto.

O Adonai, Wodzu domu Izraela, któryś ukazał się Mojżeszowi w płomieniu krzaka gorejącego i dałeś mu prawo na górze Synaj, przyjdź nas odkupić mocą Twojego ramienia.


 

19 grudnia – III AntyfonaO Radix

O radix Iesse, * qui stas in signum populórum, super quem continébunt reges os súum, quem gentes deprecabúntur: veni ad liberándum nos, iam noli tardáre.

O Korzeniu Jessego, który stoisz jako sztandar narodów, przed którym królowie zamkną swe usta, do którego narody modlić się będą, przyjdź nas uwolnić, racz dłużej nie zwlekać.


 

20 grudnia – IV AntyfonaO Clavis

 

O Clavis David, * et sceptrum domus Israël; qui áperis, et nemo claudit; claudis, et nemo áperit: veni, et éduc vinctum de domo cárceris, sedéntem in ténebris, et umbra mortis.

O Kluczu Dawida i Berło domu Izraela, który otwierasz, a nikt nie może zamknąć, zamykasz, a nikt nie zdoła otworzyć, przyjdź i wyprowadź z więzienia jeńca siedzącego w ciemnościach i w cieniu śmierci.


 

21 grudnia – V AntyfonaO Oriens

O Oriens, * splendor lucis ætérnæ, et sol iustítiæ: veni, et illúmina sedéntes in ténebris, et umbra mortis.

O Wschodzie, blasku Światła wiecznego i Słońce sprawiedliwości, przyjdź i oświeć siedzących w ciemnościach i w cieniu śmierci.


 

22 grudnia – VI AntyfonaO Rex

O Rex géntium, * et desiderátus eárum, lapísque anguláris, qui facis utráque unum: veni, et salva hóminem, quem de limo formásti.

O Królu narodów, przez nie upragniony, Kamieniu węgielny, który jednoczysz to, co rozdzielone, przyjdź i zbaw człowieka, któregoś utworzył z mułu.


 

23 grudnia – VII Antyfona „O Emmanuel


O Emmánuel, * Rex et légifer noster, exspectátio géntium, et Salvátor eárum: veni ad salvándum nos, Dómine, Déus noster.

O Emmanuelu, nasz Królu i Prawodawco, oczekiwanie narodów i Zbawicielu ich, przyjdź zbawić nas, Panie Boże nasz.

Za:  https://sacerdoshyacinthus.com/2018/12/17/wielkie-antyfony-o/

............................................ 

W załączeniu:

K A Z A N I E

O Siedmiu Tytułach Pana naszego Jezusa Chrystusa,

według siedmiu Antyfon.

( N a  N i e d z i e l ę  I V.  A d w e n t u ).

X. ZYGMUNT GOLIAN

[LINK]

..............................................................................................................................................................................................................................

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Nowenna do Najświętszego Serca Jezusowego, dla przygotowania się na każdy 1-szy Piątek Miesiąca

Uczczenie Krwi Przenajdroższej

Ofiarowanie siebie Panu Jezusowi - Ks. Karol Antoniewicz SJ

Katolik... śmierci się nie boi!

O dziwnem Miłosierdziu Opatrzności Boskiej - Kazanie X. Zygmunta Goliana na IV. Niedzielę Postu.

Grzech przyczyną niewiary. Kazanie Ks. Piotra Semenenki na V. Niedzielę W. Postu

Ośmiodniowe nabożeństwo do Przenajświętszego Sakramentu Ołtarza. [Karmel - 1910].

Nabożeństwo Kościelne w Lipcu do Przenajdroższej Krwi

Publiczne Przeproszenie Najświętszego Serca Pana Jezusa

Matki Boskiej Szkaplerznej. Kazanie Ks. Karola Antoniewicza