Rozmyślania na Adwent
Przyjdź, Panie Jezu! Przyjdź, Duchu Prawdy i Miłości, za sprawą którego Syn Boży wziął ciało z Najświętszej Panny Maryi!
Sąd Ostateczny. Wierix Johan (1549-1618). Pub.dom. |
ROZMYŚLANIA
Na Adwent.
Fenelon.
I.
Czas Adwentu powinien nas natchnąć najgorętszem pragnieniem: oddania się Bogu całkowicie; przygotowania serc naszych do otrzymania spodziewanych łask Jego; usposobienia siebie do odrodzenia się z Jezusem Chrystusem, a raczej mówiąc: do korzystania z owoców Jego narodzenia się przez związek, jaki z Nim mieć powinniśmy, a który utrzymać tylko miłość Boga potrafi.
Powinniśmy być przekonani, że do każdego z nas poszczególnie ściąga się to, co święty Jan mówił niegdyś do Żydów, skłaniając ich do pokuty: Gotujcie drogę Pańską, prostujcie ścieżki Jego 1) aby znalazł serce wasze gotowe do przyjęcia Go, i aby na nie błogosławieństwo swe spuścił. To przygotowanie serca, zależy na gorącem pragnieniu, ażeby je jak najlepiej można uczynić. Dlatego Kościół w tym czasie przywodzi wspomnienie pragnień świętych patryarchów wzdychających do przyjścia Mesyasza, który stąd w Piśmie świętem nazwany jest: Pożądaniem narodów. W samotności najprędzej obudzić w sobie takie pragnienie możemy, i podsycajmy je podczas modlitwy, gdy serca nasze wylewamy w obecności Boga i gdy Go prosimy, aby przyszedł na własność nas swoją zagarnąć. Jezus Chrystus sam nauczył nas takiej prośby, gdy kazał błagać Ojca swojego, aby w nas królował i abyśmy prawo Jego i Ewangelię Jego miłowali prawdziwie.
II.
Teraz to, o mój Boże, chcę skupić ducha mego, by w milczeniu uwielbić Tajemnice Syna Twojego, i czekać, aby się w głębi serca mojego narodził.
Przyjdź, Panie Jezu! Przyjdź, Duchu Prawdy i Miłości, za sprawą którego Syn Boży wziął ciało z Najświętszej Panny Maryi! Czekam Cię, o mój Boże, jak Cię czekali Prorocy i Patryarchowie, i mówię z nimi ochotnie: »0 nieba, spuście rosę i chmury, niech wydadzą Sprawiedliwego. Otwórz się, ziemio i wydaj Zbawiciela swojego!»
O Królu, którego książęta ziemi są słabym tylko obrazem, niech przyjdzie Twoje Królestwo! O Panie! niech przyjdzie do nas z góry to Królestwo sprawiedliwości, pokoju i prawdy! Twój Ojciec dał Ci moc nad niebem i ziemią, a jednak Tyś jest niepoznany, wzgardzony, znieważony, zdradzony! Kiedyż więc sąd nad światem uczynisz? Kiedy dzień chwały Twojej nadejdzie? Panie Boże mój! ja cierpię, i serce moje boleje ze smutku, widząc nieprawość panującą na ziemi, a Ewangelią Twoją zdeptaną; cierpię, czując, że mimo swej woli, jam także pysze i niesprawiedliwości oddana.
O Panie! przyjdź wyswobodzić Twe dzieci! niech przyjdzie Twoje Królestwo!
.......................
1) Marek 1, 3
BĄDŹ WOLA TWOJA. 1893 r. Str. 338 - 340.
.............................
Niebiosa, rosę spuśćcie nam z góry
[LINK]
.............................................................................................................................................................................
Komentarze
Prześlij komentarz